-
1 splam|ić
pf Ⅰ vt książk. 1. (zabrudzić) to soil, to stain [ubranie, obrus] ⇒ plamić 2. przen. (zhańbić) to tarnish, to sully [honor, dobre imię, reputację] ⇒ plamić Ⅱ splamić się (zniesławić samego siebie) to tarnish one’s reputation- splamić się tchórzostwem/zdradą to tarnish one’s name with cowardice/treason ⇒ plamić się■ nie splamić się pracą to not soil one’s hands with workThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > splam|ić
См. также в других словарях:
splamić się — Nie splamić się nigdy pracą zob. praca 2 … Słownik frazeologiczny
praca — 1. Człowiek pracy; ludzie pracy, świat pracy «człowiek pracujący zarobkowo; warstwa społeczeństwa utrzymująca się z pracy zarobkowej»: Walka pracobiorców z ubezpieczeniami to nic innego, tylko walka z prawem człowieka pracy do zdrowia i do… … Słownik frazeologiczny
splamić — dk VIa, splamićmię, splamićmisz, splam, splamićmił, splamićmiony książk. «zrobić na czymś plamę (plamy); powalać, zabrudzić, zbrukać (częściej we fraz. i w przen.)» Mundur splamiony krwią. ◊ książk. Splamić ręce krwią, zbrodnią; ręce czyjeś… … Słownik języka polskiego
